Δ. ΒΕΝΙΕΡΑΤΟΣ

Δύο ενδιαφέρουσες περιπτώσεις σήμερα το πρωί στο ιατρείο:

Α) Λίγα φάρμακα, πολύ αλκοόλ...
Ο Β.Σ., ετών 57, είναι εργάτης αλβανικής καταγωγής, με υπέρταση, δυσλιπιδαιμία και υποθυρεοειδισμό.
Μου είχε φέρει εξετάσεις πριν από 3-4 μήνες, στις οποίες είχα παρατηρήσει (μεταξύ άλλων) ότι το συκώτι του δεν πήγαινε καθόλου καλά.
Είχε και «απόπνοια αλκοόλης» όπως λέμε εμείς οι γιατροί.
- Πίνεις πολύ; (τον είχα ρωτήσει)
- Ναι δυστυχώς
- Πρέπει να το κόψεις και μάλιστα εντελώς. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις μόνο έτσι κόβεται: ‘Μαχαίρι’, όπως λέμε εδώ στην Ελλάδα.
- Ναι γιατρέ μου, θα προσπαθήσω
Σήμερα ήρθε με νεώτερες εξετάσεις. Όλα καλά, αλλά οι ηπατικές ήταν ακόμα χειρότερες.
- (ΔΒ) Πίνεις ακόμα. Οι εξετάσεις για το συκώτι σου δεν είναι καθόλου καλές
- ... ... ... (με κοίταζε χωρίς να μιλάει)
- Αν δεν το κόψεις, σε μερικά χρόνια θα πεθάνεις. Και είναι κρίμα γιατί ακόμα είσαι νέος άνθρωπος (Υπό την «ευρεία έννοια» του «νέος», όπως λέμε και πάλι εμείς οι γιατροί)
- ... ... ...
- Όλα τα άλλα που έχεις πάνε καλά, γιατί τα έχουμε ρυθμίσει με αυτά τα λίγα φάρμακα (τρία μόνο). Αλλά για το αλκοόλ, δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Μόνο εσύ μπορείς. Κόψ’ το το ρημάδι και έλα μετά από ένα μήνα να σου ξαναγράψω εξετάσεις. Θα δεις τί καλά που θα είσαι τότε. Αν όμως δεν το κόψεις, δεν έχει κανένα νόημα...

{Η χρόνια αλκοολική ηπατίτιδα καταλήγει πάντα σε «κίρρωση του ήπατος», δηλαδή καταστροφή του. Και αν συμβεί αυτό, μόνο μεταμόσχευση μπορεί να βοηθήσει και αν... (και εφόσον!) }

Β) Πολλά φάρμακα, καθόλου αλκοόλ ούτε τσιγάρο, αλλά ούτε και...
Ο Γ.Λ. 82 ετών (από Κεφαλονιά) είναι χήρος, καλοστεκούμενος, κινητικός, ευδιάθετος με καμπόσες παθήσεις, που ρυθμίζονται με 11 (!) φάρμακα.
Του μετράω την πίεση (ρύθμιση με 5 φάρμακα), η οποία είναι καλή με λίγες «έκτακτες συστολές»
- (ΓΛ) Από αρρυθμία, πώς πάω;
- (ΔΒ) Καλούτσικα, αλλά όχι τέλεια. Δεν σου έχω δώσει και ένα φάρμακο για τη μικρή αρρυθμία που έχεις;
- Ναι, αλλά δεν το παίρνω!
- Γιατί;
- Πολλά φάρμακα γιατρέ μου... Τί θα πρωτοπάρω;
- Μαγνήσιο παίρνεις;
- Ούτε αυτό... Πολλά φάρμακα
- Το μαγνήσιο δεν είναι καν φάρμακο. Συμπλήρωμα διατροφής που βοηθάει και στην αρρυθμία. Να τα παίρνεις και τα δύο. Μια φορά την ημέρα. Σιγά το πρόβλημα. Όλα μαζί το πρωί και μόνο 2 φάρμακα το απόγευμα.
- Αυτό κάνω γιατρέ μου
- (ΔΒ) Το να παίρνεις φάρμακα δεν είναι και κανένα μαρτύριο. Κάνετε λες και σας έχουμε δεμένους στη γαλέρα να κάνετε κουπί.
- (ΓΛ) Καμιά φορά αυτό είναι καλύτερο από το να μην κάνεις τίποτα!
- (ΔΒ) Μα εσύ κάνεις. Σχεδόν τα πάντα (το «σχεδόν» κάπως τον πείραξε... αλλά δεν δώσαμε συνέχεια). Περπατάς, μετακινείσαι, πάς κάθε καλοκαίρι στην πατρίδα (έχει σπίτι στην Κεφαλονιά), παρακολουθείς τί γίνεται στον κόσμο... είσαι ευδιάθετος, τί άλλο θέλεις;
- (ΓΛ) Να... καμιά φορά σκέφτομαι ότι η ζωή δεν έχει νόημα για μένα και θέλω να πεθάνω. Άλλες φορές όμως τη βρίσκω γλυκειά.
- (ΔΒ) Φυσικό είναι αυτό. Αλλά είμαστε φτιαγμένοι έτσι ώστε να θέλουμε να ζήσουμε. Και εμείς οι γιατροί αυτό επιδιώκουμε. Γι’ αυτό παίρνεις και τα φάρμακα. Αν πάλι αποφασίσεις ότι δεν θέλεις να ζεις, είναι απλό: Κόβεις τα φάρμακα και παρατηρείς την εξέλιξη... Μόνος σου όμως!
- (ΓΛ) Χα χα. Καλά τα λες!
- (ΔΒ) Και πολύ καλά μάλιστα. Συνέχισε τα φάρμακα όπως σου λέω και θα ζήσεις μια χαρά άλλα 20 ή 30 χρόνια!
- (ΓΛ) Σιγά γιατρέ που θα ζήσω τόσο πολύ!
- (ΔΒ) Τέλος πάντων. Ζήσε τουλάχιστον άλλα 15 χρόνια που θα κάνω κι’ εγώ ιατρείο και μετά κάνε ό,τι θέλεις ! ...
(Γέλια κι από τους δύο... Είναι κάτι καλές στιγμές του ιατρείου αυτές)

... ... ...

Αφού έφυγε, σκέφτηκα πόσο χαμηλά έχω πέσει (! ...) ώστε να θέλω να ζήσει για να με πληρώνει 15 Ευρώ κάθε 3 μήνες (είναι και χαμηλοσυνταξιούχος...).
{Αλλά, έτσι είμαστε εμείς οι γιατροί... «παραδόπιστοι»!}

Τον κ. Γ.Κ. (85 ετών τώρα), τον παρακολουθώ εδώ και 20 χρόνια, γιατί πάσχει από Υπέρταση, Σακχαρώδη Διαβήτη και κάτι ψιλά!
Το Σάββατο νωρίς το απόγευμα με παίρνει τηλέφωνο ο γιός του Κ.Κ.:
- Ο μπαμπάς είναι λίγο άρρωστος. Χθες έκανε εμετό και σήμερα η αδελφή μου τον άκουσε να έχει... ακροαστικά (! ... )
- (ΔΒ) Πώς τον άκουσε δηλαδή; Του έβαλε το στηθοσκόπιο;
- (ΚΚ) Όχι φυσικά. Αλλά έχει την εντύπωση ότι είχε λίγα φλέματα
- (ΔΒ) Βήχει δηλαδή;
- (ΚΚ) Ίσως... Εγώ δεν τον άκουσα να βήχει.
- (ΔΒ) Και τί θέλετε;
- (ΚΚ) Αν μπορείτε να έρθετε να τον εξετάσετε.
- (ΔΒ) Αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να έρθω γιατί έχω μια δουλειά στο κέντρο της Αθήνας. Ίσως μπορέσω επιστρέφοντας. Αν χειροτερεύει ή αν το θεωρείτε επείγον, μπορείτε να καλέσετε τους «γιατρούς SOS» ή να τον πάτε στο νοσοκομείο
- (ΚΚ) Όχι γιατρέ μου, θα περιμένουμε εσάς...
- (ΔΒ) ΟΚ, αλλά καλού – κακού, μόλις τελειώσω τη δουλειά που έχω θα σας τηλεφωνήσω.
- (ΚΚ) Εντάξει γιατρέ μου, σας ευχαριστώ
Στις 7.15 μμ τον παίρνω στο τηλέφωνο
- (ΔΒ) Τελείωσα τη δουλειά που είχα και μπορώ να έρθω να δω τον πατέρα σας.
- (ΚΚ) Όχι γιατρέ μου, δεν χρειάζεται. Λέει ότι είναι πολύ καλά. Σας ευχαριστούμε πάντως για την άμεση ανταπόκριση
- Εντάξει λοιπόν, Χαίρετε!
... ... ...

Κυριακή βράδυ πλέον και ώρα 8.30 μμ ξαναχτυπάει το κινητό:
- (ΚΚ) Γιατρέ μου, ο πατέρας έχει λίγο βήχα και έχει ανεβάσει πυρετό 37,4.
- (ΔΒ) Και τί θέλετε να κάνω;
- (ΚΚ) Αν μπορείτε να έρθετε να τον δείτε
- (ΔΒ) Ευχαρίστως θα έρθω αν και δεν μου είναι εύκολο, γιατί μένω κάπως μακρυά. Αλλά θέλω να μου το ζητήσει ο ίδιος.
- (ΚΚ) Ο ίδιος λέει ότι δεν χρειάζεται να έρθετε γιατί δεν έχει τίποτα σοβαρό
- (ΔΒ) Ναι αλλά εγώ δεν πάω απρόσκλητος στα σπίτια ούτε εξετάζω ασθενείς με το ζόρι. Είναι για μένα ζήτημα αρχής. Ο πατέρας σας παρά την ηλικία του τα έχει 400 και όποτε έρχεται στο ιατρείο μου, τα συζητάμε μια χαρά. Εν πάση περιπτώσει, επειδή βλέπω ότι δεν πάμε τόσο καλά, να του πάρετε ένα αντιβιωτικό από το φαρμακείο. Σημειώστε το παρακαλώ: Azirox ή όποιο άλλο με την ίδια δραστική έχει το φαρμακείο, 1 την ημέρα.
- (ΚΚ) Ευχαριστώ γιατρέ, αυτό θα κάνω
... ... ...

Κυριακή γύρω στις 10.30 μμ ξαναχτυπάει το κινητό:
- (ΚΚ) Ο πατέρας μου έχει 38,6 πυρετό ενώ έχει χειροτερέψει και ο βήχας. Τί πρέπει να κάνουμε;
- (ΔΒ) Ακούστε, κύριε Κ. Ιατρική εξέταση από τηλεφώνου δεν γίνεται.
- (ΚΚ) Θα μπορέσετε τότε να έρθετε;
- (ΔΒ) Όπως σας είπα ήδη, θα έρθω αν μου το ζητήσει ο ίδιος.
- (ΚΚ) Έχετε δίκιο. Θα τον φωνάξω να σας μιλήσει. Μας έχει τρελάνει. Τέσσερις οικογένειες έχει αναστατώσει εδώ και δύο μέρες... Πατέρα, έλα να μιλήσεις στο γιατρό!
- (ΓΚ) Γειά σου γιατρέ. Κοίτα, έχω ένα βήχα και λίγο πυρετό, αλλά δε νομίζω ότι είναι κάτι σοβαρό...
- (ΔΒ) Ακούστε κύριε Γ. Μπορεί να είναι και σοβαρό. Κανείς δεν το ξέρει αν δεν σας εξετάσει ο γιατρός. Αλλά πρέπει να αποφασίσετε. Να έρθω ή όχι;
(Κάπου εκεί κόβεται η γραμμή... Τότε ξαναπαίρνω ο ίδιος τον Κ.)
- (ΔΒ) Κύριε Κ. Δυστυχώς με τον πατέρα σας δε βγάζω άκρη. Λίγο η ηλικία, λίγο ο πυρετός, δεν ξέρει τί λέει. Νομίζω ότι κατά βάθος θέλει να αποφύγει να πληρώσει την επίσκεψη.
- (ΚΚ) Αφού του έχω πεί ότι θα πληρώσω εγώ... Τέλος πάντων, πόσο είναι η αμοιβή σας;
- (ΔΒ) Για να έρθω Κυριακή αργά το βράδυ από τη Δροσιά στο Πολύδροσο θέλω 40 λεπτά το λιγότερο μόνο για το πήγαινε – έλα και τουλάχιστον 5 Ευρώ βενζίνη. Τέλος πάντων 50 Ευρώ. Εκτός αν προτιμάτε να τον δω αύριο το πρωί πριν αρχίσω το ιατρείο.
- (ΚΚ) Για αύριο πόσο θέλετε;
- (ΔΒ) Ειδικά για σας 35 Ευρώ.
- (ΚΚ) Τότε, καλύτερα αύριο... Θα του έχω αφήσει και τα λεφτά.
- (ΔΒ) Ναι, αλλά με όσα έχω καταλάβει έως τώρα, μάλλον το πάει για βρογχοπνευμονία. Είναι και διαβητικός... Καλού – κακού ας πάρει και ένα δεύτερο αντιβιωτικό. Augmentin 1 gr απόψε το βράδυ και αύριο το πρωί.
- (ΚΚ) Εντάξει γιατρέ, ευχαριστούμε για όλα.

... ... ...

Το πρωί της Δευτέρας, ώρα 7.30 πμ, ξυπνάω από το εξής μήνυμα στο κινητό:
«Καλημέρα. Κάνω εισαγωγή για νοσηλεία τον μπαμπά στο Σωτηρία. Είχε πολύ έντονη δύσπνοια. Σας ενημερώνω για να τροποποιήσετε αναλόγως το πρόγραμμά σας. ΚΚ»

... ... ...
Προφανώς, αν ο ΓΚ δεν είχε στο πλάϊ του το γιο του να τον πάει εγκαίρως στο νοσοκομείο, τώρα μπορεί να ήταν μακαρίτης.
Σκέφτηκα (για μία ακόμη φορά) τί μυαλά κουβαλάνε μερικοί που τσιγκουνεύονται 40-50 Ευρώ για να καλέσουν ένα γιατρό στο σπίτι (μια φορά τα 5 χρόνια...) και προτιμούν να θέσουν τη ζωή τους σε κίνδυνο.
Στη συνέχεια, από καθαρή περιέργεια , κοίταξα στην Ηλεκτρονική Συνταγογράφηση (που δίνει αυτή τη δυνατότητα) πότε του είχα συνταγογραφήσει ισχυρή αντιβίωση.
Ήταν στις 2 Δεκεμβρίου 2014 για... βρογχοπνευμονία.
Τότε είχε αποφύγει το νοσοκομείο.
... ... ...

Ηθικόν (και πρακτικόν) συμπέρασμα
- Όταν είσθε άρρωστοι και η νόσος δείχνει να διαρκεί πάνω από 3 μέρες ενώ βαίνει επιδεινούμενη, ή παραμένει στάσιμη, καλό είναι να σας βλέπει γιατρός.
- Η κατάσταση (που μου συμβαίνει αρκετά συχνά...) να με παίρνει ο (η) ασθενής και να μου λέει ότι δεν θα έρθει στο ιατρείο και ότι ακυρώνει το ραντεβού γιατί είναι... άρρωστος (η) είναι πέραν πάσης λογικής.
- Ιδιαίτερα αυτή την εποχή κυκλοφορεί μία ίωση (όχι ακόμη γρίπη) που αρχίζει ήπια και συχνά καταλήγει σε βρογχίτιδα ή βρογχοπνευμονία. Στην περίπτωση αυτή, καλό θα είναι να μην κάνετε τους γιατρούς οι ίδιοι παίρνοντας «το ίδιο αντιβιωτικό που είχα πάρει την τελευταία φορά και μου είχε περάσει» γιατί αυτή τη φορά μπορεί να μη σας περάσει για διαφόρους λόγους, ή μπορεί να χρειάζεσθε και άλλα φάρμακα εκτός των αντιβιωτικών.
- Και τελικά: Την άποψη «Υγεία πάνω απ’ όλα!» που λέτε και ξαναλέτε ως ευχή, καλό είναι να την εφαρμόζετε κιόλας στην πράξη.