Δύο ενδιαφέρουσες περιπτώσεις σήμερα το πρωί στο ιατρείο:
Α) Λίγα φάρμακα, πολύ αλκοόλ...
Ο Β.Σ., ετών 57, είναι εργάτης αλβανικής καταγωγής, με υπέρταση, δυσλιπιδαιμία και υποθυρεοειδισμό.
Μου είχε φέρει εξετάσεις πριν από 3-4 μήνες, στις οποίες είχα παρατηρήσει (μεταξύ άλλων) ότι το συκώτι του δεν πήγαινε καθόλου καλά.
Είχε και «απόπνοια αλκοόλης» όπως λέμε εμείς οι γιατροί.
- Πίνεις πολύ; (τον είχα ρωτήσει)
- Ναι δυστυχώς
- Πρέπει να το κόψεις και μάλιστα εντελώς. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις μόνο έτσι κόβεται: ‘Μαχαίρι’, όπως λέμε εδώ στην Ελλάδα.
- Ναι γιατρέ μου, θα προσπαθήσω
Σήμερα ήρθε με νεώτερες εξετάσεις. Όλα καλά, αλλά οι ηπατικές ήταν ακόμα χειρότερες.
- (ΔΒ) Πίνεις ακόμα. Οι εξετάσεις για το συκώτι σου δεν είναι καθόλου καλές
- ... ... ... (με κοίταζε χωρίς να μιλάει)
- Αν δεν το κόψεις, σε μερικά χρόνια θα πεθάνεις. Και είναι κρίμα γιατί ακόμα είσαι νέος άνθρωπος (Υπό την «ευρεία έννοια» του «νέος», όπως λέμε και πάλι εμείς οι γιατροί)
- ... ... ...
- Όλα τα άλλα που έχεις πάνε καλά, γιατί τα έχουμε ρυθμίσει με αυτά τα λίγα φάρμακα (τρία μόνο). Αλλά για το αλκοόλ, δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Μόνο εσύ μπορείς. Κόψ’ το το ρημάδι και έλα μετά από ένα μήνα να σου ξαναγράψω εξετάσεις. Θα δεις τί καλά που θα είσαι τότε. Αν όμως δεν το κόψεις, δεν έχει κανένα νόημα...
{Η χρόνια αλκοολική ηπατίτιδα καταλήγει πάντα σε «κίρρωση του ήπατος», δηλαδή καταστροφή του. Και αν συμβεί αυτό, μόνο μεταμόσχευση μπορεί να βοηθήσει και αν... (και εφόσον!) }
Β) Πολλά φάρμακα, καθόλου αλκοόλ ούτε τσιγάρο, αλλά ούτε και...
Ο Γ.Λ. 82 ετών (από Κεφαλονιά) είναι χήρος, καλοστεκούμενος, κινητικός, ευδιάθετος με καμπόσες παθήσεις, που ρυθμίζονται με 11 (!) φάρμακα.
Του μετράω την πίεση (ρύθμιση με 5 φάρμακα), η οποία είναι καλή με λίγες «έκτακτες συστολές»
- (ΓΛ) Από αρρυθμία, πώς πάω;
- (ΔΒ) Καλούτσικα, αλλά όχι τέλεια. Δεν σου έχω δώσει και ένα φάρμακο για τη μικρή αρρυθμία που έχεις;
- Ναι, αλλά δεν το παίρνω!
- Γιατί;
- Πολλά φάρμακα γιατρέ μου... Τί θα πρωτοπάρω;
- Μαγνήσιο παίρνεις;
- Ούτε αυτό... Πολλά φάρμακα
- Το μαγνήσιο δεν είναι καν φάρμακο. Συμπλήρωμα διατροφής που βοηθάει και στην αρρυθμία. Να τα παίρνεις και τα δύο. Μια φορά την ημέρα. Σιγά το πρόβλημα. Όλα μαζί το πρωί και μόνο 2 φάρμακα το απόγευμα.
- Αυτό κάνω γιατρέ μου
- (ΔΒ) Το να παίρνεις φάρμακα δεν είναι και κανένα μαρτύριο. Κάνετε λες και σας έχουμε δεμένους στη γαλέρα να κάνετε κουπί.
- (ΓΛ) Καμιά φορά αυτό είναι καλύτερο από το να μην κάνεις τίποτα!
- (ΔΒ) Μα εσύ κάνεις. Σχεδόν τα πάντα (το «σχεδόν» κάπως τον πείραξε... αλλά δεν δώσαμε συνέχεια). Περπατάς, μετακινείσαι, πάς κάθε καλοκαίρι στην πατρίδα (έχει σπίτι στην Κεφαλονιά), παρακολουθείς τί γίνεται στον κόσμο... είσαι ευδιάθετος, τί άλλο θέλεις;
- (ΓΛ) Να... καμιά φορά σκέφτομαι ότι η ζωή δεν έχει νόημα για μένα και θέλω να πεθάνω. Άλλες φορές όμως τη βρίσκω γλυκειά.
- (ΔΒ) Φυσικό είναι αυτό. Αλλά είμαστε φτιαγμένοι έτσι ώστε να θέλουμε να ζήσουμε. Και εμείς οι γιατροί αυτό επιδιώκουμε. Γι’ αυτό παίρνεις και τα φάρμακα. Αν πάλι αποφασίσεις ότι δεν θέλεις να ζεις, είναι απλό: Κόβεις τα φάρμακα και παρατηρείς την εξέλιξη... Μόνος σου όμως!
- (ΓΛ) Χα χα. Καλά τα λες!
- (ΔΒ) Και πολύ καλά μάλιστα. Συνέχισε τα φάρμακα όπως σου λέω και θα ζήσεις μια χαρά άλλα 20 ή 30 χρόνια!
- (ΓΛ) Σιγά γιατρέ που θα ζήσω τόσο πολύ!
- (ΔΒ) Τέλος πάντων. Ζήσε τουλάχιστον άλλα 15 χρόνια που θα κάνω κι’ εγώ ιατρείο και μετά κάνε ό,τι θέλεις ! ...
(Γέλια κι από τους δύο... Είναι κάτι καλές στιγμές του ιατρείου αυτές)
... ... ...
Αφού έφυγε, σκέφτηκα πόσο χαμηλά έχω πέσει (! ...) ώστε να θέλω να ζήσει για να με πληρώνει 15 Ευρώ κάθε 3 μήνες (είναι και χαμηλοσυνταξιούχος...).
{Αλλά, έτσι είμαστε εμείς οι γιατροί... «παραδόπιστοι»!}