Κοινές Παθήσεις
Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια νόσος που χαρακτηρίζεται από αύξηση του σακχάρου (γλυκόζης) στο αίμα, που κατά κύριο λόγο οφείλεται στην ελλιπή παραγωγή ινσουλίνης, μιας ορμόνης που εκκρίνεται από το πάγκρεας.
Διάγνωση διαβήτη
Ο τρόπος διάγνωσης του διαβήτη είναι η μέτρηση του σακχάρου νηστείας, δηλαδή η μέτρηση που πραγματοποιείται αφού ο εξεταζόμενος παραμείνει νηστικός για 10-12 ώρες. Φυσιολογικές τιμές θεωρούνται κάτω των 100mg/dl. Τιμές μεταξύ 100 και 125 χαρακτηρίζουν τον προδιαβήτη και όποιος τις παρουσιάζει θα πρέπει να κάνει καμπύλη σακχάρου. Επειδή όμως το σάκχαρο του αίματος παρουσιάζει διακυμάνσεις κατά τη διάρκεια του 24ώρου, είναι δύσκολο να βγάλει κανείς συμπέρασμα για τη ρύθμιση του διαβήτη στηριζόμενος σε μεμονωμένες τιμές σακχάρου μερικές φορές την εβδομάδα. Για το λόγο αυτό είναι απαραίτητη σε κάθε διαβητικό η μέτρηση της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης (HbA1c), η οποία είναι μια εξέταση αίματος που δίνει μια εικόνα του μέσου όρου όλων των σακχάρων του αίματος κατά τους προηγούμενους 2-3 μήνες, χωρίς να επηρεάζεται από τη λήψη τροφής κατά τη στιγμή της αιμοληψίας για τη μέτρησή της. Η καλή ρύθμιση της γλυκόζης στο αίμα έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τον κίνδυνο των επιπλοκών του διαβήτη.
Πώς αντιμετωπίζεται ο διαβήτης;
Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια χρόνια εξελικτική νόσος που δεν θεραπεύεται ποτέ πλήρως με τα σημερινά μέσα αλλά μπορεί να αντιμετωπιστεί πολύ καλά με σκοπό την αποφυγή των επιπλοκών της νόσου. Για την αντιμετώπιση του διαβήτη χρειάζεται πρωτίστως συνεχής παρακολούθηση από εξειδικευμένη ομάδα επαγγελματιών υγείας που θα πρέπει απαραίτητα να περιλαμβάνει ιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων, ανάλογα με την βαρύτητα και τις επιπλοκές της νόσου αλλά σε κάποιες περιπτώσεις και άλλους επαγγελματίες υγείας όπως διαιτολόγους, ψυχολόγους, ποδίατρους κ.ά. Η πρώτη και σημαντικότερη συμβουλή του γιατρού είναι η αλλαγή του τρόπου ζωής και της διατροφής. Στους διαβητικούς συστήνεται πάντα ειδική διατροφή κατάλληλη κατά περίπτωση άσκηση κα απώλεια βάρους ειδικά στα άτομα που είναι υπέρβαρα ή παχύσαρκα. Ο γιατρός συστήνει σε κάθε ασθενή την κατάλληλη αγωγή κατά περίπτωση και την τροποποιεί όταν χρειάζεται με σκοπό να επιτευχθεί η καλύτερη δυνατή ρύθμιση.
Διαβήτης τύπου 1
Εμφανίζεται συνήθως σε νεαρά άτομα, κάτω των 40 ετών, ενώ παρουσιάζεται σε μόλις το 10% των διαβητικών.
Διαβήτης τύπου 2
Αφορά κυρίως άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, συνήθως παχύσαρκα και συχνά με κληρονομική προδιάθεση.
Γιατί είναι σημαντική η ρύθμιση του σακχάρου;
Ο διαβήτης όταν παραμένει αρρύθμιστος έχει ως αποτέλεσμα την ενδεχόμενη εμφάνιση σοβαρών επιπλοκών. Αυτές οφείλονται είτε στη βλάβη μικρών αιμοφόρων αγγείων (μικροαγγειοπάθεια), είτε στη βλάβη μεγαλύτερων αγγείων (μακροαγγειοπάθεια). Οι πρώτες περιλαμβάνουν τη βλάβη του αμφιβληστροειδή χιτώνα του οφθαλμού (αμφιβληστροειδοπάθεια), τη βλάβη των νεφρών (νεφροπάθεια), και τη βλάβη διαφόρων νεύρων του σώματος (νευροπάθεια). Η αμφιβληστροειδοπάθεια είναι δυνατόν να οδηγήσει σε σοβαρή βλάβη της όρασης (έως και πλήρη τύφλωση) εάν δεν διαγνωσθεί έγκαιρα. Για το λόγο αυτό συνιστάται προληπτικός έλεγχος των ματιών όλων των διαβητικών ασθενών κάθε χρόνο από οφθαλμίατρο με βυθοσκόπηση. Η ανεύρεση πρώιμων βλαβών έγκαιρα μπορεί να θεραπευθεί με ακτίνες laser. Ο διαβήτης σε συνδυασμό με την υπέρταση (πίεση) αποτελούν τους κυριότερους παράγοντες κινδύνου που οδηγούν σε νεφρική ανεπάρκεια. Οι βλάβες στους νεφρούς από τον αρρύθμιστο διαβήτη μπορούν να οδηγήσουν σε καταστροφή του νεφρού και ανάγκη τεχνητού νεφρού. Για την πρόληψη της λεγόμενης διαβητικής νεφροπάθειας, συνιστάται μια ειδική εξέταση μια φορά το χρόνο (μέτρηση αλβουμίνης ούρων 24ώρου), που μπορεί να αναδείξει έγκαιρα τη νεφρική βλάβη, και μπορεί να αντιμετωπισθεί αρκετά ικανοποιητικά. Η νευροπάθεια είναι συνήθως ασυμπτωματική, εκδηλώνεται όμως ενίοτε με ποικιλία συμπτωμάτων (συνήθως πρώτα από τα κάτω άκρα), όπως μουδιάσματα, αίσθημα καύσου, τρυπήματος από βελόνες, πόνους, κ.λπ. Η καλή ρύθμιση του σακχάρου και ορισμένα φάρμακα μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών. Οι μακροαγγειακές επιπλοκές αφορούν κυρίως τις αρτηρίες που αρδεύουν τον εγκέφαλο, την καρδιά ή τα κάτω άκρα, και ενδέχεται να προκαλέσουν αντίστοιχα αγγειακά εγκεφαλικά και καρδιακά επεισόδια (έμφραγμα μυοκαρδίου, στηθάγχη, κ.λπ.) ή περιφερική αρτηριοπάθεια των κάτω άκρων. Μεγάλες μελέτες έχουν αποδείξει πως η καλή ρύθμιση του σακχάρου του αίματος, η διακοπή του καπνίσματος, η τακτική μυϊκή άσκηση και η χρήση των καταλληλότερων αγωγών για κάθε περίπτωση (εξατομίκευση της αγωγής), είναι σε θέση να μειώσει δραστικά τον κίνδυνο όλων αυτών των επιπλοκών.
Επείγοντα Περιστατικά
Αν είναι επείγουσα περίσταση παρακαλώ τηλεφωνήστε ή προσέλθετε στο ιατρείο και εφόσον το κρίνει ο ιατρός θα εξυπηρετηθείτε εκτός ραντεβού. Εκτός εξαιρετικής περίπτωσης, προηγούνται όσοι έχουν κλείσει ραντεβού.