Κοινές Παθήσεις
Υπέρταση ονομάζεται η πάθηση που χαρακτηρίζεται από υψηλή πίεση στις αρτηρίες του σώματος, με αποτέλεσμα η καρδιά να αναγκάζεται να εργαστεί πιο εντατικά για την κυκλοφορία του αίματος στο σώμα.
Διάγνωση της υπέρτασης
Είναι σκόπιμο να γίνεται στον υπερτασικό ένας ενδελεχής κλινικός και εργαστηριακός έλεγχος με δύο στόχους: Ο πρώτος είναι το να διερευνηθεί η πιθανότητα του να είναι η υπέρταση δευτεροπαθής, δηλαδή να οφείλεται σε άλλη πάθηση (π.χ. σε παθήσεις νεφρών, επινεφριδίων κλπ.). Αυτό όμως συμβαίνει μόνο σε ένα ποσοστό 5% περίπου. Έτσι στα 95% των περιπτώσεων η υπέρταση θεωρείται ως «ιδιοπαθής», με προεξάρχοντα όμως το ρόλο της κληρονομικότητας.
Ο δεύτερος είναι το να διερευνηθεί το ενδεχόμενο η υπέρταση να έχει προκαλέσει ήδη ορισμένες βλάβες σε διάφορα όργανα (βλ. κατωτέρω), αν υποτεθεί ότι μπορεί αυτή να χρονολογείται από μακρού.
Ο δεύτερος είναι το να διερευνηθεί το ενδεχόμενο η υπέρταση να έχει προκαλέσει ήδη ορισμένες βλάβες σε διάφορα όργανα (βλ. κατωτέρω), αν υποτεθεί ότι μπορεί αυτή να χρονολογείται από μακρού.
Μακροχρόνιες επιπτώσεις
Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι ο υπερτασικός κινδυνεύει κυρίως από «εγκεφαλικό» όταν τους «ανέβει πολύ η πίεση». Μια ενδοεγκεφαλική αιμορραγία πράγματι μπορεί να συμβεί από ρήξη εγκεφαλικής αρτηρίας σε πολύ μεγάλες τιμές συστολικής αρτηριακής πίεσης (της τάξεως των 300 mm Hg), αλλά αυτό αποτελεί μια πολύ σπάνια επιπλοκή. Οι συνηθέστερες βλαβερές επιπτώσεις μιας χρόνιας αρτηριακής υπέρτασης αφορά βλάβες στις αρτηρίες, υπό τη μορφή της στένωσης λόγω υπέρμετρης ανάπτυξης του μέσου χιτώνα τους. Η βλάβη αυτή συχνά συνοδεύεται και από αθηρωμάτωση (εναπόθεση χοληστερόλης στα τοιχώματα των αρτηριών) με τελικό αποτέλεσμα τη λεγόμενη αθηρωματοσκλήρυνση (αθηροσκλήρυνση ή αρτηριοσκλήρυνση).
Σκλήρυνση και στένωση των στεφανιαίων αρτηριών της καρδιάς έχει ως επακόλουθο τη στεφανιαία νόσο (στηθάγχη, έμφραγμα μυοκαρδίου), σκλήρυνση των αρτηριών και σπειραμάτων των νεφρών προκαλεί νεφρoσκλήρυνση με ενδεχόμενη νεφρική ανεπάρκεια και τέλος βλάβη των εγκεφαλικών αρτηριών έχει ως αποτέλεσμα το πολύ συχνότερο αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο ισχαιμικού τύπου (εμβολή ή θρόμβωση). Επιπλέον η χρόνια υπέρταση ευνοεί την υπερτροφία του μυοκαρδίου της αριστερής κοιλίας της καρδιάς με αποτέλεσμα τη δυσλειτουργία της και τελικά την καρδιακή ανεπάρκεια, ενώ καθιστά την καρδιά πιο ευάλωτη στη στεφανιαία νόσο.
Σκλήρυνση και στένωση των στεφανιαίων αρτηριών της καρδιάς έχει ως επακόλουθο τη στεφανιαία νόσο (στηθάγχη, έμφραγμα μυοκαρδίου), σκλήρυνση των αρτηριών και σπειραμάτων των νεφρών προκαλεί νεφρoσκλήρυνση με ενδεχόμενη νεφρική ανεπάρκεια και τέλος βλάβη των εγκεφαλικών αρτηριών έχει ως αποτέλεσμα το πολύ συχνότερο αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο ισχαιμικού τύπου (εμβολή ή θρόμβωση). Επιπλέον η χρόνια υπέρταση ευνοεί την υπερτροφία του μυοκαρδίου της αριστερής κοιλίας της καρδιάς με αποτέλεσμα τη δυσλειτουργία της και τελικά την καρδιακή ανεπάρκεια, ενώ καθιστά την καρδιά πιο ευάλωτη στη στεφανιαία νόσο.
Υπέρταση
Η κατά κανόνα μέτρηση αρτηριακής πίεσης ηρεμίας πάνω από τα όρια είτε σε ό,τι αφορά τη διαστολική, 75-90 mm Hg («7,5 -9») είτε τη συστολική πίεση, 120-140 mm Hg («12 -14»).
Υπόταση
Η υπόταση (αρτηριακή πίεση κάτω από τα φυσιολογικά όρια) μπορεί να προκαλεί ζάλη και αστάθεια. Στην πλειοψηφία όμως των περιπτώσεων δεν χρειάζεται θεραπεία.
Θεραπεία της υπέρτασης
Πριν αρχίσει η φαρμακευτική θεραπεία σε έναν υπερτασικό, θα πρέπει να δοκιμασθούν καταρχήν υγιεινοδιαιτητικές μέθοδοι, όπως απώλεια βάρους (στους παχύσαρκους φυσικά), μείωση έως κατάργηση της καταναλώσεως μαγειρικού άλατος, οινοπνευματωδών ποτών και καπνού, ήπια αεροβική φυσική άσκηση κλπ. Πράγματι, με την προσήλωση στους παραπάνω κανόνες, η αρτηριακή πίεση ρυθμίζεται συχνά χωρίς φάρμακα. Είναι όμως αυτονόητο ότι φαρμακευτική θεραπεία θα πρέπει να αρχίζει αμέσως σε περιπτώσεις πολύ υψηλών τιμών αρτηριακής πίεσης (π.χ. > 200-120).
Εδώ είναι σκόπιμο να προσεχθούν 2 σημεία:
Εδώ είναι σκόπιμο να προσεχθούν 2 σημεία:
- Κατά την επιλογή της θεραπείας πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν τυχόν συνυπάρxoυσες παθήσεις του υπερτασικού. Και αυτό διότι για κάποιες παθήσεις ορισμένα αντιυπερτασικά φάρμακα αντενδείκνυνται, ενώ αντιθέτως ορισμένα άλλα έχουν θετική επίδραση.
- Η αντιυπερτασική θεραπεία πρέπει οπωσδήποτε να γίνεται κατά τρόπο συνεχή και ακριβώς όπως έχει ορίσει ο ιατρός. Το να μετράει ο ασθενής την πίεσή του και αναλόγως της τιμής της να παίρνει ή να μην παίρνει φάρμακο αποτελεί σοβαρό σφάλμα, το οποίο καταπονεί τον οργανισμό του ασθενούς (που δεν μπορεί να ισορροπήσει επειδή οι συνθήκες διαρκώς αλλάζουν), αλλά και διατηρεί τον ασθενή σε μια διαρκή ψυχική ένταση. Εξαίρεση του κανόνα αυτού μπορούμε να έχουμε μόνο κατά τη διάρκεια των πολύ θερμών ημερών του καλοκαιριού, κατά τις οποίες ο υπερτασικός (σε συνεννόηση πάντα με τον γιατρό του) μπορεί να ελαττώνει τη δόση (ή και να διακόπτει εντελώς) ορισμένα αντι-υπερτασικά φάρμακα (π.χ. διουρητικά).
Επείγοντα Περιστατικά
Αν είναι επείγουσα περίσταση παρακαλώ τηλεφωνήστε ή προσέλθετε στο ιατρείο και εφόσον το κρίνει ο ιατρός θα εξυπηρετηθείτε εκτός ραντεβού. Εκτός εξαιρετικής περίπτωσης, προηγούνται όσοι έχουν κλείσει ραντεβού.