Τα λευκά αιμοσφαίρια γενικώς είναι υπεύθυνα για την άμυνα του οργανισμού στους βλαπτικούς παράγοντες όπως ιούς, μικρόβια, πρωτόζωα κλπ που εισέρχονται σ’ αυτόν.
Τα λεμφοκύτταρα αποτελούν κατηγορία λευκών αιμοσφαιρίων. Ονομάζονται έτσι γιατί αποτελούν τα κύρια έμμορφα συστατικά της λέμφου και των λεμφογαγγλίων (που καταχρηστικώς αποκαλούνται και λεμφαδένες). Βρίσκονται φυσικά και στο αίμα.
Υπάρχουν 2 βασικές κατηγορίες λεμφοκυττάρων:
Τα Β-λεμφοκύτταρα, που παράγουν αντισώματα (δηλαδή ειδικά μόρια πρωτεϊνικής συστάσεως) που «μπλοκάρουν» και εξουδετερώνουν τους «εισβολείς», τμήματα αυτών και διάφορες τοξικές ουσίες που αυτοί παράγουν (αντιγόνα) συμβάλλοντας έτσι στην χυμική ανοσία.
Τα Β-λεμφοκύτταρα, όταν έρθουν σε επαφή με αντιγόνα, πολλαπλασιάζονται και μετατρέπονται σε πλασματοκύτταρα που παράγουν αθρόες ποσότητες αντισωμάτων.
Τα Τ-λεμφοκύτταρα λέγονται έτσι διότι διαφοροποιούνται και ωριμάζουν στο Θύμο αδένα (Thymus). Υποδιαιρούνται περαιτέρω σε:
- CD8+ (κυτταροτοξικά) που επιτίθενται σε μικρόβια, κύτταρα μολυσμένα από ιούς, καρκινικά κύτταρα (κυτταρική ανοσία)
- CD4+ (βοηθητικά είτε ρυθμιστικά), που διευκολύνουν τη δράση των Β και των CD8+ λεμφοκυττάρων.
- Μνημονικά Τ-λεμφοκύτταρα
- Natural Killer T cells (διαφορετικά από τα ΝΚ-cells που αποτελούν ιδιαίτερη ομάδα αιμοσφαιρίων).
Η ανακάλυψη που αναφέρεται αφορά κάποιον τύπο CD8+ Τ-λεμφοκυττάρων που είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικός στην εξόντωση καρκινικών κυττάρων και μάλιστα προερχομένων από καρκίνους διαφόρων τύπων και εντοπίσεων.
Το κλινικό ενδιαφέρον αυτής της ανακάλυψης είναι πολύ μεγάλο.
Απλώς είναι καλύτερα να κρατάμε «μικρό καλάθι», γιατί ο καρκίνος είναι και παραμένει ένας δύσκολος και απρόβλεπτος αντίπαλος.
Πάντως τα παραπάνω δίνουν μια ακόμα απάντηση στο γιατί κάποια άτομα εμφανίζονται πιο ευάλωτα στον καρκίνο (έχοντας μια «κληρονομική (γονιδιακή) προδιάθεση» και κάποια άλλα λιγότερο έως καθόλου.
